เมื่อมีการติดต่อผ่านทางเอชทีทีพี เซิร์ฟเวอร์ต้องตอบสนองกับการร้องขอ เช่นเว็บเบราว์เซอร์ส่งคำร้องขอเอกสารเอชทีเอ็มแอล (เว็บเพจ) ด้วยรหัสตอบสนองแบบตัวเลข และตัวเลือกข้อความว่าอนุญาตหรือไม่อนุญาต (ขึ้นอยู่กับรหัสสถานภาพ)

ตัวแรกของรหัส "4" หมายถึงความผิดพลาดทางไคลเอนต์ เช่น การพิมพ์ยูอาร์แอลผิด ตัวเลขที่ตามมาอีกสองตำแหน่ง "04" ระบุสาเหตุของความผิดพลาดที่พบ เอชทีทีพีใช้ระบบรหัสสามตัวในลักษณะนี้ซึ่งคล้ายคลึงกับรหัสที่ใช้ในโพรโทคอลก่อนหน้าอย่างเช่นเอฟทีพีและเอ็นเอ็นทีพี สำหรับรหัสตอบสนอง 404 จะตามด้วย "ข้อความระบุสาเหตุ" ซึ่งเอชทีทีพีใช้ข้อความ "Not Found"[2] และในหลายเว็บเซิร์ฟเวอร์จะกำหนดหน้าเพจเอชทีเอ็มแอลที่มีทั้งรหัส 404 และข้อความ "Not Found"

ความผิดพลาดแบบ 404 นี้มักพบในกรณีที่หน้าดังกล่าวถูกเคลื่อนย้ายหรือลบไป สำหรับในกรณีแรกการตอบสนองที่ดีที่สุดควรที่จะเป็น 301 Moved Permanently ซึ่งสามารถตั้งค่าได้ในไฟล์การตั้งค่าของเซิร์ฟเวอร์โดยส่วนใหญ่ หรือโดยการเปลี่ยนชื่อยูอาร์แอล สำหรับในกรณีที่สอง ควรจะตอบสนองด้วย 410 Gone แทน แต่เนื่องจากการทำให้เซิร์ฟเวอร์มีการตอบสนองทั้งสองกรณีตามที่กล่าวมาแล้ว ต้องใช้การตั้งค่าเซิร์ฟเวอร์พิเศษเพิ่มเติม ทำให้เว็บไซต์ส่วนใหญ่ไม่มีการใช้การตอบสนองทั้งสองแบบ

ความผิดพลาดแบบ 404 ไม่ควรนำไปสับสนกับความผิดพลาดของดีเอ็นเอสที่เกิดขึ้นเมื่อกรอกยูอาร์แอลไปยังชื่อเซิร์ฟเวอร์ที่ไม่มีอยู่ ความผิดพลาดแบบ 404 นั้นเป็นการระบุว่าพบเซิร์ฟเวอร์ แต่เซิร์ฟเวอร์ไม่สามารถเปิดหน้าที่ร้องขอได้